مسیرهای جدیدتر، سوخت زیستی بهتر
نکته کلیدی در تولید انبوه سوخت زیستی نگهداری گیاهان سبز، انرژی صوتی بیشتر در محیط ، حمل و نقل و تامین وسایل مورد نیاز آن است. دانشمندان اخیرا روی مسیرهای متابولیک میکروبی کار کرده و کارخانه‌های کوچک سوخت زیستی را راه‌اندازی کرده‌اند و موفق شده‌اند میکروب‌هایی را که کارایی بالاتری در تولید دارند، شناسایی کنند.
امروزه در آزمایشگاه‌های تولیدکننده سوخت زیستی، از طریق مهندسی E.coli، مسیرهای بیوسنتز میکروبی را گسترش و تکامل می‌بخشند.
تمرکز محققان بر روی مهندسی و بهینه‌سازی مسیرهای سوخت زیستی است که به باکتری اجازه می‌دهد به عنوان ژنراتور سوخت فسیلی عمل کند. محققان روی گونه‌های دیگر پاتوژن‌هایی کار می‌کنند که E.coli را قادر می‌سازند تا شاخه‌های چربی الکلی تولید کنند، این مواد به عنوان ضدیخ در سوخت زیستی مایع مورد استفاده قرار می‌گیرد.
محققان با استفاده از ژن‌هایی از گونه‌های استافیلوکوکوس، سیانو‌باکتر و باکتری‌های خاکزی، مسیرهای متابولیکی داخل E.coli را با رشد بالا، طراحی و تولید کردند به طوری که با استفاده از تکنیک CRISPR ژن صفت مورد نظر از گونه‌های مختلف به داخل مسیر بیوسنتز اسید چرب در E.coli به کار گرفته می‌شود.
محققان دریافتند که استافیلوکوکوس کمک موثری در جهت حل مشکل تولید سوخت زیستی می‌کند. پاتوژن‌های آسیب‌زا سبب افزودن شاخه لیپیدی می‌شوند. ساختار این شاخه‌ها دمای ذوب را پایین می‌آورد و می‌تواند شاخه بلند الکلی را از ماده مومی به مایع انتقال دهد که این برای استفاده سوخت زیستی در دمای پایین مناسب‌تر است.
ادغام ژن از گونه‌های مختلف به E.coli نتایج دیگری به ما می‌دهد زیرا در حالت عادی E.coli شاخه لیپیدی روی خود تولید می‌کند ولی با مهندسی مسیرهای متابولیکی، ۷۵٪ تولیدات سوخت زیستی در E.coli شاخه‌دار می‌شوند.
در قدم بعدی محققان مسیر متابولیکی مهندسی شده را به میزبان‌هایی که برای تولیدات تجاری استفاده می‌شوند، منتقل می‌کنند.
